دوسـت دارم بارها مـزه ی لـبانت را بچـشم !

طـعم تلخی دارد !

اما هـمین که با شـیرینی لبانم حـل میشود دلنشین است . . .

چـشمانت را دوست دارم

چـشمانی که به رنـگ عـمق شـب است

و این شـب چـقدر مـرا آرام میکند !

صـدای مـردانه ات دلم را میلرزاند

گوش هایم همیشه به انتظار شنیدن حرف هایت می نشیند . . .

دسـتان بزرگ و قوی ات

مـرا یاد یک واژه می اندازد

و آن هم ” امـنیت ” است . . .

آآغـوشت همچون دریـایی پـر تلاطم است

و مـن

چـقدر غـرق شدن در این دریـا را دوست دارم . . . !

تـ ـو فـقط مـرد من بـمان

و مـن

هـم قـول میدهم تا ابـد

بـانوی تـمام لحظاتت باشم . . .